Recensie: Nooit geschreven brief aan mijn vader, Karima Ouchan

Nooit geschreven brief aan mijn vader.


In 'Nooit geschreven brief aan mijn vader.' vertelt Karima Ouchan (met de hulp van Fenneke Reysoo) over haar moeilijke jeugd. De bedoeling van Karima was om haar jeugd van zich af te schrijven en meisjes, die in eenzelfde situatie zitten, zich er bewust van maken dat ze er niet alleen voor staan.
Mijn verwachting van het boek was dat het een aangrijpend verhaal zou zijn. Die verwachting is zeker uitgekomen.


Karima is een Marokkaans meisje, haar vader is gek op haar. Maar wanneer zij als jong meisje naar Nederland verhuist met haar ouders en broertjes, verandert haar vader ineens in een beul. Haar moeder wordt letterlijk gek van het agressieve gedrag van haar vader, en haar vader brengt haar moeder terug naar Marokko. Als er dan een stiefmoeder in de plaats voor terug komt, besluit Karima van huis weg te lopen. Haar vader ontvoert haar, maar op de boot van Spanje naar Marokko, springt Karima overboord. Ze wordt gered en dankzij veel hulp uit Nederland, kon zij weer terugkeren naar Amersfoort. Thuis wordt het langzaamaan weer rustiger. In dat jaar stemt Karima er mee in, om naar Marokko op vakantie te gaan. Wat zij toen niet kon weten, is dat dit twaalf jaar lang gevangenschap zou betekenen. De familie van haar vader maakt haar kapot. Van binnen breekt ze iedere dag een beetje meer. Maar ze vindt de kracht in haar geloof en ze zet door. Uiteindelijk geeft haar vader haar toch toestemming om naar Nederland terug te keren.


Dit is een erg aangrijpend boek. In sommige stukken wordt zo duidelijk verteld over hoe Karima en haar (stief)broertjes, maar ook haar moeder en stiefmoeder, in elkaar worden geslagen door haar vader. Toch lijkt het alsof Karima soms enig begrip toont voor haar vader. Het is erg mooi om te lezen, hoe de vader-dochter-band toch ergens aanwezig is. 
Het boek is geschreven als een grote brief. Je wordt er vrijwel direct ingezogen, omdat je wilt weten hoe het afloopt. 


Ik kan dit boek zeker aanraden aan mensen die het interessant vinden om verhalen te lezen over familie drama's en mishandeling. Het is niet een erg moeilijk boek, weinig gebruik van moeilijke woorden bijvoorbeeld. Ik vond het een erg mooi en aangrijpend verhaal dus het is zeker een aanrader.


Karima Ouchan (m.b.v. Dr. Fenneke Reysoo); Nooit geschreven brief aan mijn vader. 138 pagina's, Amsterdam, uitgeverij Bulaaq, 2004 (eerste druk 1999)
Samira Bogerd, 09 juni 2012