Sofia, verhaal van een verboden liefde
Margalith Kleijwegt vertelt in 'Sofia, verhaal van een verboden liefde.' het waargebeurd verhaal van Sofia (overigens niet haar echte naam). Hoogstwaarschijnlijk was de bedoeling van de schrijfster mensen laten beseffen dat 'vrijheid' niet voor iedereen zomaar is weggelegd, zelfs niet binnen Nederland. Ze wil, denk ik, laten zien dat er meer meisjes zijn zoals Sofia die tussen twee werelden instaan en soms geen kant uit kunnen.
Mijn Verwachtingen van dit boek waren redelijk hoog gespannen. Dat komt omdat ik had gehoord dat Margalith Kleijwegt een goede schrijfster is. Ook werd ik erg nieuwsgierig naar het verhaal toen ik de achterkant las.
De 21-jarige Sofia woont in Rotterdam. Ze is een heel intelligent, Marokkaans meisje, die zich aan de regels van de Islam houdt op haar eigen manier. Ze heeft vaak onenigheid met haar vader doordat ze niet alles doet zoals haar vader het wilt. Meestal blijven die ruzies bij een paar klappen en een hoop geschreeuw. Van mishandeling of huwelijksdwang was geen sprake. Ze mocht zelf haar man uitzoeken zolang hij moslim was. Maar toen ontmoette Sofia de Nederlandse Maarten. Iemand die totaal niet aan het plaatje van ideale schoonzoon voor haar vader voldeed. Sofia wist dat haar vader hem niet zou accepteren en dus besloot ze op kerstavond 2004 weg te lopen van huis om bij Maarten te gaan wonen. De jonge moslima krijgt het niet makkelijk. Haar familie vindt het een schande dat ze kiest voor een niet-moslim. Direct nadat haar vader er achter kwam dat ze is vertrokken, werd ze verstoten. Ze moest verhuizen naar Utrecht -want daar woonde Maarten- terwijl ze nog studeerde en werkte in Rotterdam. Ze mist haar familie en haar vriendinnen heel erg en ze vraagt zich af of alles wel de moeite waard was.
Ik vond dit een goed boek omdat het een waargebeurd verhaal is en dan raken sommige dingen je veel meer. Dit boek vertelt over hoe het er soms binnen de islamitische samenleving aan toe gaat. Dingen als eerwraak, verstoting en uithuwelijking worden besproken. Dingen die in de westerse cultuur niet meer van toepassing zijn, maar die in de islamitische cultuur vandaag de dag nog steeds gebeuren.
Wat ik nogal bijzonder vond van dit boek is dat het geschreven is als een soort groot interview. De schrijfster vertelt. Ze laat Sofia spreken en ze stelt vragen aan andere mensen die in contact stonden met Sofia, zoals haar oma, vriendinnen en zusjes. In het begin vond ik het nogal lastig om te lezen omdat je niet altijd door hebt wie aan het woord is. Ook krijg je niet te maken met de gevoelens en gedachten van de ik-persoon. Toen ik eenmaal in het verhaal zat, was het leuk om te lezen.
Ik kan dit boek zeker aanraden aan mensen die het interessant vinden om verhalen te lezen over de islamitische cultuur of over familie drama's. Ik zou het eerder vrouwen aanraden dan mannen. Ik denk dat mannen zich minder in Sofia zouden kunnen verplaatsen. Zij zouden haar gevoelens minder begrijpen. Het is niet een erg moeilijk boek, maar je moet de opbouw wel even doorkrijgen. Mijn verwachtingen van het boek zijn uitgekomen dus het is een aanrader.
Margalith Kleijwegt; Sofia, verhaal van een verboden liefde. 222 pagina's, Amsterdam/Antwerpen uitgeverij Atlas 2010.
Samira Bogerd, 30 maart 2012
